Sən ki, Allah deyilsən

Bu qədər əziyyətə saldın məni,

Bu qədər il geriyə atdın məni.

Səni silib atdılar daşa dönmüş qəlbimdən,

Elə gözlərinin xofunu aldığın cahil qulların, qorxaqların.

Boş-boş səbəblərdi kökü sənə bağlanan,

Eyni yol, eyni bələdçi, eyni söhbətlər,

Sən ki, təkrarsızsan bu dünyada,

Bəs niyə təkrarla yadda qalırsan ki?

Çıx get beyin qırışlarımı labirintə salan yalançı,

Sən ki, allah deyilsən.



Közünlə də od qalamıram,

Lap donaram, buza dönüb içimi soyudaram bəlkə.

Kin-küdurətim. olmuyan məhəbbətim son görmüyəcək,

Bəlkə cəhənnəmdə odluyarsan, bəlkə də bundan həzz alarsan,

Şeytan adına zalım postu çıxartma.

Özün buyurdun "pisliyini gördüyüne yaxşılıq et"

Səni söyürəm, lap elə iyrənirəm səndən,

Buna görə külə döndərmək istəyirsən meni?

Buda yaxşlığın?

Onda sən ki, allah deyilsən!