Adsız

Əgər Allah həqiqətən varsa, onda özü ayaqlarıma gələcək! Mən bu günə kimi qul olmağı sevmədim, bundan sonra da sevmiyəcəm, mən buna görə yazıçı olmaq qərarına gəldim, bilmirəm bu nə qədər alınır, ya alınmır, amma onu zaman göstərəcək. Səmimiyyəti Çox sevirəm, buna görə də uğurlu naliyyətim olandan sonra gündəlik gördüyüm insanlara qarşı nə rəğbətimi, nə də danışıq tərzimi dəyişirəm, bu məncə çox nəfərdə alınmıyan xüsusiyyətdi, ona görə hər insanla ünsiyyətə girirəm, əgər münasibət baş tutmursa mütləq bir vaxt ondan kənarlaşacam, bu yaxında da facebookda bir səhifədə bir mübahisəm düşdü, mən zarafata belə bir söz işlətdim ki, “əgər allah hər şeyi biləndisə, gəlsin corablarımın yerini desin, iki saatdı tapa bilmirəm”, bunu oxuyandan sonra admin məni araşdırıb ki, kiməm, təsadüfən eyni məkanın adamı çıxmışıq, bir də görürəm ki, qapımızı xəstə bir uşaq döydü, məni aşağı çağırdıqlarını dedi, düşdüm, gördüm bir nəfər binanın tinində dayanıb məni gözləyir, hardasa 29-30 yaşlı bir saqqalı oğlan, dindarlığı bilindi, binanın tinini dönərkən daha bir nəfərin kənarda gözlədiyini gördüm, nəisə uzatmıyım məni çəkdilər dəniz qırağına, söhbətin yazanın mən olduğunu soruşdu, dedim hə mənəm, mənə başladı dastandan, “ona inanmıyanların başını kəsərəm, belə eliyərəm, elə eliyərəm” bir təhər də olsa söhbəti uzatmadan, mənim üzr istəməyimlə ört-basdır elədik, həmin ərəfələrdə də yenə onlardan biri gəldi, oda zırpı, bir sözlə üç div arasında cırtdan qaldım, söhbəti uzatmamağa səbəb möminləri təhqir elədiyim üçün oldu, ən azından təhqir düz deyildi, ancaq axırda onlara sözüm bu oldu ki, “ siz kimsiz hər adamı belə evindən çıxarırsız?”, həqiqətən, mənə çatmıyan odur ki, onlar kimdi, tutaq ki, düz yolun yolçusu deyiləm, əhli-beyti tanımıram, onlara ixtiyarı kim verib ki, hər adama din öyrətsinlər, ikinci söhbəti uzatmamağıma səbəb onların niyyətinin başqa olması idi, elə insanlardılar ki, sözlə-söhbətlə başa salmaq mümkün deyil, görsələr ki, bağlanıllar keçəcəklər əl-qola, ən axrıncı variantları budur, özləri əgər mən bir polis çağırsaydım kişilikdən sayılmıyacaqdı, lakin onların təkcə mənim üstümə 3 nəfərlə gəlməsi kişiliyin krallığı sayılacaqdı, cahil insan anlamadığı üçün cahil sayıldığından bildim ki, mən öz dilimlə danışsam da, ortaq dildə də danışsam yenə cahillikləri arifçilik pilləsinə qalxmıyacaq, ona görə bir deyimim kimi, bilirsən ki, bildirişin bilinmiyəcək, onda bilməməzlikdən gəl, mənimdə bilməməzliyim susqunluq idi, dava ən axmaq insanların gücüdü, dinə etiqad göstərənlərin canı sağ olsun, mən canımdan bezməmişəm, hələ ki, inanmadığım varlığa görə heç, Nitşenin gözəl bir duyurumu var “inamsızlıq özüdə bir inamdır” mənim inancımda budur!