Elə-Belə(Həyatımın Essesi kitabımdan bir şeir)

Qarın ağrısı,
Cəza üçün verilib bizə.
Buraxır sancı zəhərini içimizə.
Kiçik darısqalda danışır əksinlə.

Ata şilləsi,
Tərbiyə üçün yox, hökmranlıq üçündür.
Ağıllandırmaq üçün yox, qorxu yaratmaq vasitəsi,
Dəfələr sonrası toz gətirir, gələcəyin küləyi.

Ana laylası,
Dəxilsiz cümlələr qurğusu.
Böyüyüb sonra başa qaxılmaq yaradılışı,
Söndürdü vaxtında ona qarşı istəyimi.

Yağış ətri,
Təbiət möcüzəsi yox, xəbərdarlıq nişanəsi.
O da çox çəkmir burunlarda,
Sovurub aparır, qonşu yelpəyin mehi.

İçki düşgüsü,
Tutulursan vecsizlik pristupuna.
Sevinclə qucağın açır sənə,
Ancaq dal görmüş park skamekası.

Oynuyan uşaq səsi,
Batırır səssizlik naləsin.
Pişik görəndə, həvəslə qaçış cəhdləridə,
Boşa çıxır, təkrarlanan növbəti həmləsində.

Qıza görə ağlayan oğlan,
Səni tək sən başa düşərsən.
Gücsüzlük deyil, əslində qüvvətli inam mənbəyidir,
Gözdən axıtdığın sevgi damlası.

Bank nəzarətçisi,
İtib-batıb insan cizgiləri toplusunda.
Gecələri yata bilmirsən bilirəm,
Hamının etibarı sənin seyfində.

Diş ağrısı,
Nervinin son dərəcəsini belə görürsən.
Heyfin gəlir keçirtdiyin bu gərgin saatlar sonrası,
Müdaxilə etsə həkim aləti.

Söz soxması,
Qonaqdı həmişə hakimiyyətə.
Başı bəla çəkir, neyliyəsən
Onu daşıyan ancaq tük toplusu.

Divardakı portret,
Gətirilib hədiyyə təm-tərağla.
Sözə baxmıyan kimi,
Asdılar boynu-bükük bəzəkli divardan.